Udar mózgu to bardzo poważne schorzenie, które prowadzi do śmierci lub trwałej niepełnosprawności, opieki i zależności od innych.
Co roku, w wyniku udarów mózgu umiera wielu chorych, którzy byli w grupie ryzyka i prawdopodobnie zaniedbali pierwsze symptomy świadczące o możliwości wystąpienia udaru w niedalekiej przyszłości.
Udar mózgu jest stanem zagrażający życiu, wymagający bezwzględnej hospitalizacji. Najbardziej efektywne leczenie osiąga się w pierwszych godzinach od wystąpienia objawów, dlatego kluczowe jest podjęcie natychmiastowych działań.
Około 60 tysięcy Polaków rocznie doznaje udaru mózgu. Niektóre szacunki mówią nawet o 80 tysiącach. Co czwarty chory umiera w ciągu miesiąca od wystąpienia udaru, u jednej trzeciej występuje trwała niepełnosprawność i wymagają stałej opieki i kosztownej rehabilitacji. Co roku, z powodu udaru mózgu umiera około 4,5 miliona ludzi, tym samym udar mózgu staje się drugą przyczyną zgonów na świecie wg Światowej Organizacji Zdrowia.
Udar mózgu dotyka najczęściej osób po 65. roku życia, z wiekiem ryzyko to rośnie. Udary mózgu zdarzają się także wśród osób młodych, a nawet dzieci. Ich główną przyczyną jest zły stan naczyń, które ulegają perforacjom, zgrubieniom, a ich elastyczność z wiekiem spada. To wszystko sprawia, że przestają wydajnie rozprowadzać krew z tlenem do mózgu. Tlen jest niezbędny do życia neuronów. Zbyt mała ilość tlenu powoduje ich obumarcie.
Uszkodzenie mózgu w wyniku udaru jest trwałe a poziom późniejszej niepełnosprawności jest wynikiem szybkości hospitalizacji chorego, rozległości uszkodzenia i funkcje, za które odpowiada uszkodzony obszar mózgu. Osoby z rozległym udarem mózgu lub które otrzymały pomoc medyczną zbyt późno umierają, inni po ustabilizowaniu podstawowych parametrów życiowych rozpoczynają długą i trudną walkę o powrót do samodzielności.
Chory po udarze mózgu ma częściowy niedowład ciała, również twarzy, co powoduje trudności w mówieniu i wypowiedzenia tego co chce powiedzieć. Stan ten nazywany jest afazją. Po wystąpieniu udaru mogą pojawić się problemy z przełykaniem, dlatego często chorego karmi się za pomocą sondy. Powrót do życia po udarze jest trudną drogą, w trakcie której chory uczy się chodzić, mówić, połykać, trzymać w rękach przedmioty, samodzielnie się ubierać czy umyć. Bardzo ważne jest w tym wszystkim wsparcie bliskich. Dla chorego to nowa rzeczywistość, w której się znalazł, choć tego nie chciał i się tego nie spodziewał tracąc swoją samodzielność i stając się zależnym od innych.
Artykuł sponsorowany