Kontuzja ścięgna Achillesa może zdarzyć się każdemu, choć najczęściej występuje u sportowców. Kiedy? Na przykład, gdy zerwiemy się zbyt szybko i gwałtownie do biegu. I choć jest to największe ścięgno w naszym organizmie, nie ochrania go to wcale przed uszkodzeniem.
Zapewne zadajesz sobie niejedno pytanie… Jakie są przyczyny kontuzji ścięgna Achillesa? Jakie są rodzaje urazów? A jak je leczyć i w jaki sposób takie leczenie przebiega? Spokojnie. Nie panikuj. Po prostu czytaj uważnie, a wszystko stanie się dla ciebie jasne jak słońce.
Jak zbudowane jest ścięgno Achillesa?
Tworzą je dwa mięśnie, budujące łydkę – są nimi mięsień brzuchaty i mięsień płaszczkowaty. Ścięgno Achillesa łączy się ze stopą w okolicach guza piętowego. Ta konstrukcja jest dla naszego organizmu niezwykle ważna – dzięki niej możemy stawać na palcach, zginać stopy, a także unosić je i opuszczać podczas stawiania każdego kroku.
Kto jest najbardziej narażony na kontuzję ścięgna Achillesa?
Najczęściej mężczyźni w wieku około czterdziestu lat. Dlaczego? A dlatego właśnie, że bardzo wielu takich panów bardzo pragnie poprawić swoją kondycję. Dlatego rozpoczynają oni intensywne ćwiczenia fizyczne. Najczęściej – niestety – bez rozgrzewki. I tu leży cały problem, gdyż ćwiczenia wykonywane bez odpowiedniej i wymaganej rozgrzewki często właśnie skutkują uszkodzeniem ścięgna. Co więcej, upływający czas wpływa negatywnie na ukrwienie tak zwanej struktury mięśniowo-ścięgnistej. Przez to staje się ona słabsza i łatwiej ulega zniszczeniu. Toteż warto pamiętać, że jeśli ścięgno Achillesa zostanie tylko nadwerężone lub zerwane jedynie częściowo, wówczas wystarczy unieruchomienie nogi na trzy tygodnie, skutkuje to jednak dość długą, bo aż sześciotygodniową rehabilitacją. Natomiast jeśli ścięgno uległo całkowitemu zerwaniu, bez operacji zdecydowanie się nie obejdzie.
Uszkodzenie ścięgna może być często spowodowane bądź to długotrwałym ruchem, albo też nadmiernym wysiłkiem, szczególnie podczas spaceru po nierównej powierzchni. Znakiem naderwania ścięgna będzie na pewno opuchlizna i zaczerwienienie łydki. Czasem może też pojawić się siniak – będzie to świadczyło o wylewie krwi do tkanek. Niczego nie można lekceważyć, bo nawet drobne uszkodzenia mogą z czasem przeistoczyć się w groźną infekcję, a co za tym idzie – przewlekły stan zapalny. Wszystkim bez wyjątku kontuzjom ścięgna zawsze towarzyszy ból. Pojawia się on z początku tylko przy niektórych ruchach stopą, z czasem jednak potrafi zmienić się w stały, ostry ból. Często również, przy stanie zapalnym ścięgna Achillesa można usłyszeć chrobotanie i trzeszczenie przy każdym ruchu nogi. Dźwięki te są pochodną płynu, gromadzącego się w pochewce otaczającej mięsień brzuchaty oraz ścięgno. Opóźnienie w leczeniu skutkować może powstaniem zrostów wewnątrz pochewki ścięgna. W takiej sytuacji nogę należy włożyć na trzy tygodnie w gips lub też specjalny stabilizator, względnie zastosować któryś z rodzajów fizykoterapii – na przykład krioterapię, laser lub też ultradźwięki.
Całkowite zerwanie ścięgna Achillesa
Niestety, całkowite zerwanie ścięgna Achillesa wymaga leczenia operacyjnego. Na szczęście we współczesnej ortopedii wykorzystuje się wiele metod tak zwanego zespolenia ścięgna – czyli, innymi słowy, połączenia jego końców. Wykonuje się je jednak w głównej mierze u ludzi młodych i sportowców, natomiast u osób w wieku podeszłym prowadzi się często tak zwane przezskórne łączenie ścięgna – w obawie przed złym gojeniem się rany. Wiadomym jest to, iż powodzenie takiego zabiegu zawsze zależy od doświadczenia chirurga, gdyż musi on palcami, przez skórę, wyczuć końce ścięgna, a potem je zeszyć. Zabieg taki zawsze wykonywany jest z zastosowaniem znieczulenia ogólnego. Po takiej operacji noga powinna być unieruchomiona przez sześć tygodni.
Kolejnym zaś etapem jest sześciotygodniowa rehabilitacja, zawsze dostosowywana do fizycznej wydolności rekonwalescenta. Również od jego trybu życia zależy dobór ćwiczeń – zależnie od tego, czy wykonuje swoją pracę na stojąco, uprawia sport zawodowo, czy w inny sposób nadmiernie obciąża mięśnie i ścięgna.
Jak uniknąć kontuzji?
Pamiętaj więc, co robić, aby uniknąć kontuzji ścięgna Achillesa. Noś zawsze wygodne buty, rozgrzewaj nogi przed każdym intensywnym wysiłkiem fizycznym i nigdy nie zapominaj o rozgrzewce przed ćwiczeniami. To sprawi, że unikniesz ryzyka kontuzji ścięgna. A na pewno chociaż w znacznym stopniu je zminimalizujesz.
