Zapalenie pęcherzyka żółciowego to powszechna przyczyna dolegliwości bólowych w obrębie jamy brzusznej, która zmusza pacjentów do zgłoszenia się na konsultację do lekarza. W tym artykule postaramy się przybliżyć Państwu, jak wygląda atak pęcherzyka żółciowego oraz jakie są dostępne metody diagnostyki i leczenia. Naszym specjalistą w tej dziedzinie będzie dr. n. med. Robert Balawender, który jest chirurgiem ogólnym i onkologicznym w krakowskim Szpital na Klinach.
Jakie objawy mogą towarzyszyć atakowi pęcherzyka żółciowego?
Za główny objaw ataku pęcherzyka żółciowego uważa się ból, który ma pewne charakterystyczne cechy. Jego nagłe pojawienie się jest zwykle związane z wcześniejszym spożyciem posiłku o dużej zawartości tłuszczu, ale nie u wszystkich pacjentów takie okoliczności są warunkiem zainicjowania dolegliwości bólowych. Silny, tępy ból, czasami z towarzyszącymi skurczami, jest zlokalizowany najczęściej w prawym podżebrzu, skąd może rozciągać się na górną część brzucha oraz promieniować w kierunku okolicy międzyłopatkowej, a także do prawego barku. Napad bólu trwa przeważnie od pół godziny do 2 godzin (zdarza się że i dłużej). Dość rzadko ból przyjmuje lokalizację w górnym lewym albo w dolnym prawym kwadrancie brzucha. Część chorych może go nie odczuwać wcale i skarżyć się tylko na nudności. Obok bólu i mdłości objawy ataku pęcherzyka żółciowego obejmują także gorączkę, czasem z towarzyszącymi dreszczami, wymioty, żółte zabarwienie skóry ciała oraz białek oczu, oddawanie ciemnego moczu oraz wypróżnienia w postaci jasnych lub pastowatych stolców.
Jakie badania umożliwiają postawienie rozpoznania?
Wśród badań diagnostycznych największą wartość ma badanie USG, które pozwala uwidocznić kamienie, powiększenie się pęcherzyka żółciowego oraz poszerzenie dróg żółciowych. Pomocniczo w ramach diagnostyki obrazowej może być zlecony rezonans magnetyczny. Ważne są także badania laboratoryjne, zwłaszcza przy podejrzeniu kamicy przewodowej, takie jak próby wątrobowe z surowicy krwi oraz poziom bilirubiny ze szczególnym uwzględnieniem frakcji bilirubiny sprzężonej. W oparciu o wywiad, badanie przedmiotowe oraz wyniki badań biochemicznych i USG podejmowana jest decyzja o metodzie leczenia.
Jak wygląda leczenie pęcherzyka żółciowego?
Rutynową metodą postępowania jest leczenie operacyjne, które może zostać przeprowadzone techniką klasyczną lub laparoskopową. Operacja wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym i jest to jedna z częstszych procedur chirurgicznych wykonywanych u dorosłych. Cholecystektomia to zabieg operacyjnego usunięcia czyli pęcherzyka żółciowego. Warto pamiętać, że jego usunięcie nie wpływa istotnie na dalszą jakość życia pacjenta.
Cholecystektomia metodą laparoskopową
Obecnie najbardziej popularną technikę cholecystektomii stanowi laparoskopia, która już niemal od 30 lat jest podstawą leczenia operacyjnegopęcherzyka żółciowego, zajmując miejsce chirurgii otwartej. Procedura laparoskopowa umożliwia skrócenie pooperacyjnej hospitalizacji pacjentów, którzy mogą liczyć na powrót do domu w ciągu jednej doby od przeprowadzenia zabiegu. Laparoskopia minimalizuje również uraz chirurgiczny, dzięki czemu ryzyko wystąpienia ewentualnych powikłań jest o wiele niższe niż w przypadku metody klasycznej.
Cholecystektomia metodą otwartą
Jak już wspomnieliśmy wcześniej, operacje otwarte są znacznie rzadziej wybieraną metodą chirurgii pęcherzyka żółciowego, ale w sytuacji gdy operator napotyka znaczne trudności podczas cholecystektomii laparoskopowej, zabieg klasyczny staje się jedynym rozwiązaniem. Jednak biorąc pod uwagę postęp technologiczny i doświadczenie chirurgów w wykonywaniu laparoskopii, zabiegi otwarte powinny być przeprowadzane jedynie w przypadku zaistnienia jasnych wskazań do takiego postępowania. Są one obarczone wyższym ryzykiem powikłań w postaci zrostów lub przepuklin pooperacyjnych, wiążą się z większym bólem pooperacyjnym i dłuższym pobytem w szpitalu po zabiegu jak również rekonwalescencją pacjentów.
